ความสงสัยในมุมมองกรท่องเที่ยว มุมมองที่เหนือชั้น ที่ซึ่งธรรมชาติมีทั้งความสวยงามและความรุนแรงนั้นมีพลัง ฉันจำได้ว่ายืนอยู่บนยอดเขาเอเวอเรสต์เป็นครั้งแรกกับเพื่อนของฉัน Pasang Sherpa ฉันแค่เอาชนะแปรงที่เป็นอันตรายด้วยอาการบวมน้ำที่ปอดในระดับความสูงสูง (HAPE) ซึ่งเป็นโรคที่มีอัตราการเสียชีวิตสูงถึง 50 เปอร์เซ็นต์ นิ้วมือและนิ้วเท้าของฉันดูเหมือนจะหักในความเย็นของโลหะ
แต่แสงแรกที่ส่องผ่านยอดเขาได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง พลังงานของเอเวอเรสต์เปลี่ยนจากมืดเป็นสว่าง ความตายกลายเป็นชีวิต และฉันรู้ว่าฉันจะได้กลับบ้าน
เมื่อเห็นเทือกเขาหิมาลัยยื่นออกมาต่อหน้าฉัน ยอดของ GI ก็มีผลเช่นเดียวกัน การต่อสู้ของเรารู้สึกห่างไกลจากอีกชีวิตหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ เมื่อยอดเขาเปล่งประกาย เมฆรอบตัวมอดไหม้ วันใหม่กำลังเริ่มต้นขึ้น ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี จากนั้นแรงโน้มถ่วงก็ดึงฉันออกจากคอมฟอร์ทโซน ความกลัวเกิดขึ้นทันทีที่เราเริ่มสืบเชื้อสายมา เมื่อฉันมองลงไป พื้นดินดูเหมือนจะพุ่งขึ้นมาหาฉันในขณะที่ความทรงจำของฉันเกลือกกลิ้งบน Nanga Parbat แวบเข้ามาในความคิดของฉัน จู่ๆ
ฉันก็รู้สึกว่าอ่อนแอและถูกเปิดเผย ฉันเฝ้าดูอย่างกระวนกระวายเมื่อ Geljen และ Mingma หันกลับมาและเริ่มขุดขวานน้ำแข็งของพวกเขาลงไปในทางลาด ก้าวลงไปข้างหลัง ราวกับว่าเป็นเพียงการสืบเชื้อสายตามปกติ
แต่มันเป็น? ฉันไม่แน่ใจนัก ขาของฉันสั่น อะดรีนาลีนกำลังพลุ่งพล่าน และเป็นครั้งแรกในภารกิจที่ฉันกลัวความตาย ความสงสัยในตัวเองโจมตีฉันเหมือนเศษกระสุนปืน มันจะค่อนข้างง่ายที่จะลื่นที่นี่ ฉันจะตายไหม เราไม่ได้ผูกพันกัน ทำไมฉันไม่เอาเชือกมา อารมณ์เหล่านี้ทำให้ฉันตกใจ แต่ฉันก็อ่อนแอเพราะฉันลืมกฎที่สำคัญที่สุดข้อหนึ่งของฉัน นั่นคือ ฉันประเมินภูเขาต่ำไป
การรับรู้นั้นเหมือนกับการตบปาก ฉันหันกลับมาและผลักรองเท้าตะปูของฉันลงไปในน้ำแข็ง ค่อยๆ เคลื่อนลงมาช้าๆ ด้วยความระมัดระวัง ทีละขั้น หัวใจของฉันเต้นรัว
เมื่อเราทำให้มันเป็นที่ราบเรียบแล้ว ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นและเดินไปที่แคมป์ 3 อย่างมั่นใจ ภาวนาให้การสูญเสียความเชื่อในตนเองเกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเท่านั้น จากนั้นฉันก็นึกถึงนักกีฬาผู้ยิ่งใหญ่ที่ฉันรัก: เครื่องหมายของแชมป์เปี้ยนที่แท้จริงคือวิธีที่พวกเขาแสดงปฏิกิริยาต่อการตกชั้นหรือความพ่ายแพ้ มูฮัมหมัดอาลีล้มลงหลายครั้งก่อนที่จะต่อสู้เพื่อชัยชนะ Usain Bolt เริ่มต้นผิดพลาดหรือพ่ายแพ้ในการแข่งขันชิงแชมป์ขนาดเล็ก
ก่อนที่จะคว้าเหรียญทองในกีฬาโอลิมปิก ความปั่นป่วนของฉันเมื่อสัปดาห์ก่อนอาจถูกมองว่าเป็นความปราชัยเล็กน้อยพอ ๆ กัน มันไม่สงบ แต่ด้วยเวลาและการทำงาน ฉันสามารถทิ้งมันไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฉันเรียกความคิดแบบกูรข่า แต่ก่อนอื่น ฉันต้องปัดฝุ่นตัวเองออกและกลับเข้าสู่เกม
การช่วยเหลือ ขณะที่เราย้ายลงไปที่แคมป์ 2 ข้อความจากคณะสำรวจอื่นส่ง Ping ไปยังโทรศัพท์ดาวเทียมของฉัน “มีนักปีนเขาชื่อ Mathias ติดอยู่ที่แคมป์ 2 คุณช่วยเรียกเขาลงมาได้ไหม” ช่วงเวลาประมาณบ่าย 3 โมง และเนื่องจากเราอยู่ในระยะที่สัมผัสได้ จึงไม่มีเหตุผลใดที่จะไม่ช่วยเหลือ หลังจากหา Mathias ได้แล้ว เราสามคนก็รออย่างอดทนขณะที่เขาเก็บของ ห้านาทีผ่านไป
จากนั้น 10. Mathias ประกาศว่าเขาจะพร้อมใน “เพียงไม่กี่วินาที” ดังนั้น Geljen จึงกดลงไปที่แคมป์ถัดไปโดยคิดว่าเราจะตามทันค่อนข้างเร็ว หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป เราก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง ฉันหนาวเหน็บและอ่อนล้า และความล่าช้าทำให้เราต้องสูญเสียอย่างมาก
สนับสนุนเนื้อหาโดย gclub ทางเข้า ล่าสุด